Η πίσω πλευρά του πολιτισμού.

Απειλητικό υψώνεται το (παρ’ολίγο) Πνευματικό –Πολιτιστικό Κέντρο Αλεξάνδρειας(ΠΠΚΑ),

μέσα στη καρδιά της πόλης.

  Στη παιδική χαρά που βρίσκεται στο πίσω μέρος του και σε επαφή με το κτίριο-έκτρωμα , μικρά παιδιά ….ψυχαγωγούνται,με τα βίαια γκράφικς που κάποιοι επέβαλαν να βρίσκονται σε οπτική επαφή, με τα αγνά, άδολα μάτια των νηπίων.
  Αγωγή ψυχής η αν θέλετε ψυχαγωγία, με είδη και μορφές τέχνης που η σύγχρονη νεοφιλελευθεριάζουσα ηθική επιβάλλει στα παιδιά μας από τα γεννοφάσκια τους.
  Συνειδητή επιλογή είναι όχι μόνο οι βίαιες μορφές που κάποιοι.. καλλιτέχνες αποτύπωσαν , αλλά και τα πλέγματα που ..διακοσμούν τα παράθυρα του κτιρίου.
  Πολίτες συμπλεγματικούς ποθούν , βία τους εμφυτεύουν από νωρίς..
   Κάποιοι θα τους δικαιολογήσουν ότι δεν είναι συνειδητή επιλογή των δημοτικών αρχόντων αυτή, κι όμως αυτό …είναι περισσότερο επικίνδυνο για το τόπο και τους κατοίκους του.
  Σήμερα το 2010 το Πολιτιστικό Κέντρο, που θάπρεπε να στοχεύει στην εκπαίδευση, την επιμόρφωση, την καλλιέργεια και την ψυχαγωγία των δημοτών του Δήμου Αλεξάνδρειας , να στηρίζει τις πολιτιστικές δραστηριότητες των διάφορων τοπικών συλλόγων, φορέων και σχολείων, ενώ παράλληλα να υλοποιεί και ποικίλες πολιτιστικές δραστηριότητες, παραμένει με ευθύνη της Δημοτικής Αρχής , ένα κίτς καραγιαπί, που καθρεπτίζει ανάγλυφα το επίπεδο του πολιτισμού της .