«φωλιά από οχιές» χαρακτήρισε το ΔΝΤ ένας πρόεδρος των ΗΠΑ (Andrew Jackson ,1893-1947) στις αρχές του 20 αιώνα.
Στο τέλος σχεδόν του ίδιου αιώνα ,( τον Οκτώβριο του 1998) ο καθηγητής του Harvard, Martin Feldstein , είχε γράψει ένα καταπληκτικό άρθρο στην εφημερίδα The Wall Street Journal, αναλύοντας τη λειτουργία και τις επιδράσεις του ΔΝΤ στα Ασιατικά κράτη που κατέφυγαν σε αυτό.
Εκεί αποδείκνυε οτι τα μεγάλα οικονομικά πακέτα στήριξης που δίνονταν στα ασιατικά κράτη για να διασωθούν, δεν χρησιμοποιούνταν για να αποφευχθεί μια νομισματική απώλεια (όπως θα ήταν λογικό), αλλά χορηγούνταν μόνο εφόσον τα κράτη αποδέχονταν μια σειρά από ριζοσπαστικές αναμορφώσεις και αναδιατάξεις των οικονομιών τους που είχαν σχέση με το εργασιακό δίκαιο, τον έλεγχο της επιχειρηματικότητας, το δημοσιονομικό, το φορολογικό, και άλλα ζητήματα που δεν είχαν ουσιαστική σχέση με εκείνη τη οικονομική κρίση. Επανέλαβε μάλιστα τη δήλωση του τότε διοικητή του ΔΝΤ Michel Camdessus, ο οποίος είχε πει πως αν το ΔΝΤ ήθελε να ασχοληθεί αποκλειστικά με θέματα ρευστότητας και χρεών, θα είχε πετύχει,και «ευτυχώς όμως που η ασιατική κρίση έδωσε την ευκαιρία στο ΔΝΤ να πιέσει για δομικές αλλαγές πολιτικής, τις οποίες καμία εθνική κυβέρνηση δεν θα επιχειρούσε από μόνη της».
Ο Feldstein, επεσήμανε από το 1998 ότι , οι ασιατικές οικονομίες ήταν κατά βάθος σε σχετικά καλή κατάσταση. Με μια σειρά μικρών μόνο, και ανώδυνων προσαρμογών, θα μπορούσαν πολύ εύκολα να κερδίσουν ξένο συνάλλαγμα και να πληρώσουν τα χρέη τους. Αντ`αυτού, το ΔΝΤ τις κατηγόρησε για ανικανότητα και διαφθορά, υπονομεύοντας έτσι τη διεθνή εμπιστοσύνη προς τις αναδυόμενες αυτές αγορές .
Μήπως τα ίδια δεν μεθοδεύτηκαν και για τη Ελληνική περίπτωση;
(Αν και εδώ πρέπει να παραδεχθούμε ότι το ένα μας το μάτι (αν όχι και τα δύο) το βγάλαμε με τα δικά μας χέρια, αφού ο ένας (ΝΔ ) ζήτησε απογραφή κι ο άλλος (ΠΑΣΟΚ) δεν μπορούσε να μην εκδικηθεί , έπρεπε να πάρει το αίμα του πίσω, κι ετσι έπρεπε το έλλειμμα να φουσκώσει πάσει θυσία,γιαυτό μέχρι και τα έσοδα του 2009 απο το ΕΤΑΚ τα μετέφερε στο 2010 !!!!!) .
Τώρα γιατί δεν δανεισθήκαμε φθηνά το Δεκέμβριο αυτό ειναι μια άλλη πονεμένη ιστορία....
Οι διαπιστώσεις του Feldstein , απαντούν και στη ερώτηση των Ελλήνων ,που αδυνατούν να αντιληφτούν πως συνδέονται οι μισθοί του ιδιωτικού τομέα με τα μέτρα του ΔΝΤ.
Οσο αφορά τους μισθούς του δημόσιου τομέα ,ένα εξάμηνος κυβερνητικός καταιγισμός ,με τη συμπαράσταση των εγκάθετων ΜΜΕ, φαίνεται ότι έχει διαμορφώσει ήδη το κατάλληλο κλίμα στη << κοινή γνώμη>> και μάλλον η κυβέρνηση στο τομέα αυτό αρίστευσε.
Τα επόμενα βήματα (άρση μονιμότητας και απολύσεις στο δημόσιο τομέα, ασφαλιστικό, συνταξιοδοτικό Καλλικράτης κτλ ) έρχονται με βήμα …ταχύ.
Μόνο η άνοιξη φαίνεται ότι θα αργήσει πολύ σε αυτό το τόπο…..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου