Όσο ανεβαίνει ο υδράργυρος στο προεκλογικό θερμόμετρο της αυτοδιοικητικής εκλογικής αναμέτρησης του Νοέμβρη, όσο πρόσωπα και κόμματα μονοπωλούν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, τόσο πιο επιτακτική είναι η ανάγκη για μια αλλιώτικη προσέγγιση πέρα από τις συνήθεις τετριμμένες.
Προσέγγιση όχι με όρους επιβολής άποψης αλλά σε συνθήκες δημιουργίας γόνιμου προβληματισμού.
Μήπως λοιπόν έχει έλθει ο καιρός που πρέπει να πάψουμε να περιμένουμε τα πάντα από τους πολιτικούς και τα κόμματα?.
Μήπως πρέπει εμείς σαν «συνειδητοί πολίτες», αντιστρέφοντας τους όρους, να θέσουμε νέους προβληματισμούς και να αναζητήσουμε ενεργητικά τους ηγέτες που θα εφαρμόσουν τις νέες λύσεις?.
Μήπως δεν είναι οι πολιτικοί οι μοναδικοί ένοχοι για τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζουμε αλλά, μαζί με αυτούς, και εμείς οι ίδιοι?.
Μήπως λίγοι καταλαβαίνουμε τις αρχές της Δημοκρατίας?
Μήπως άδικα περιμένουμε κάθε φορά από τα όποια πολιτικά κόμματα να μας προτείνουν το <<εκλεκτό>> που θα υποσχεθεί να εφαρμόσει ένα «πρόγραμμα διακυβέρνησης» που σχεδόν ποτέ δεν μελετάμε?,
Μήπως οφείλουμε να συμμετέχουμε ενεργά στη δημιουργία αυτού του προγράμματος που θα καθορίσει τους μελλοντικούς όρους της ζωής μας ?.
Μήπως οι πολιτικοί δεν ξέρουν τι ακριβώς θέλουμε και εάν εμείς δεν συμμετέχουμε στα κοινά, είναι αδύνατον να βρεθούν οι σωστές λύσεις?.
Μήπως όσο δεν εμπιστευόμαστε στο μέσο πολίτη (στον εαυτό μας δηλαδή) τη διαχείριση της δημόσιας ζωής, τόσο χειρότερα θα γίνονται τα πράγματα, αφού θα καταφεύγουμε συνεχώς σε επαγγελματίες της πολιτικής, σε γραφειοκράτες και σε δήθεν ειδικούς, οι οποίοι θα αποσκοπούν μόνο στο δικό τους όφελος, εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία μας να εμπιστευθούμε τους εαυτούς μας?.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου