Σημείωμα για την ελληνική γλώσσα.
ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΦΥΝΤΑΝΙΔΗΣ
Ομολογώ ότι δεν περίμενα τόσες, και στην πλειονότητά τους θετικές, αντιδράσεις στο προηγούμενο σημείωμά μου για την ελληνική γλώσσα . «Εδώ ο κόσμος χάνεται κι εσύ μας μιλάς για τη γλώσσα;» θα περίμενα να μου πουν όλοι.
Ναι, επειδή ο κόσμος χάνεται, από κάπου πρέπει να πιαστούμε. Και αυτό το «κάπου» βρίσκεται στην πανάρχαια παράδοσή μας. Στην ιστορία μας, στον πολιτισμό μας, στη γλώσσα μας. Και αν πιαστούμε γερά από αυτά, πιο εύκολα θα ξεπεράσουμε άλλα εμπόδια, καθώς θα συνηθίσουμε να συμπεριφερόμαστε σωστά στον ιδιωτικό, αλλά κυρίως στον δημόσιο βίο μας..........
1 σχόλιο:
Συμφωνώ με τον Νταβούντογλου όταν λέει ότι “μόνο οι κοινωνίες που κατέχουν μια πολύ ισχυρή αίσθηση του ανήκειν και της ταυτότητας, που οφείλεται στην κοινή αντίληψη του χρόνου και του χώρου, και μπορούν με αυτή την αίσθηση να κινητοποιήσουν τα ψυχολογικά, κοινωνιολογικά, πολιτικά και οικονομικά στοιχεία, έχουν την δυνατότητα να πραγματοποιούν στρατηγικά ανοίγματα ικανά να ανανεώνονται συνεχώς”."
Δημοσίευση σχολίου