«Αν ένα οποιοδήποτε μουσείο τοποθετούσε έναν Τζεφ Κουνς ή έναν Ντάμιεν Χιρστ πλάι σε έναν Βερονέζε ή σε έναν Ρέμπραντ, θα αποδεικνυόταν αμέσως πόσο ψεύτικη είναι η τέχνη των δύο σύγχρονων καλλιτεχνών (…). μια οικονομική ολιγαρχία, στην οποία ανήκουν δυο - τρεις παριζιάνικες και νεοϋορκέζικες γκαλερί, δυο - τρεις πωλητές έργων τέχνης και μερικά στελέχη μουσείων, αποφασίζει τι είναι ένα έργο τέχνης και για την πορεία των εικαστικών τεχνών γενικότερα». Ο 72άχρονος Γάλλος Ζαν Κλερ, που τα γράφει όλα αυτά, είναι γνωστότατος ιστορικός τέχνης. Υπήρξε διευθυντής του μουσείου Πικάσο και της Μπιενάλε της Βενετίας, έχει οργανώσει μερικές από τις σημαντικότερες εκθέσεις και είναι μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Ο λόγος του μετράει και είναι σκληρός: «Η επιτυχία του Κουνς και του Χιρστ είναι αποτέλεσμα μάρκετινγκ», «οι γκαλερί έχουν μετατραπεί σε πολιτιστικά σφαγεία εξαιτίας της εμμονής πολλών καλλιτεχνών στο αίμα και τα σκουπίδια». Όλες αυτές τις απόψεις τις αναλύει σε ένα ολιγοσέλιδο βιβλιαράκι με τίτλο «Ο χειμώνας της κουλτούρας»,.
Α.Α. (από το ΠΟΝΤΙΚΙ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου