«Με ήλιο τα βγάζουμε, με ήλιο τα βάζουμε, τι έχουν τα έρμα και
ψοφάνε;». Τη λαϊκή αυτή ρήση θυμίζουν οι περισπούδαστες αναλύσεις, όπως αυτή
του ΙΟΒΕ που παρουσιάστηκε τις προάλλες, για το θέμα της ακρίβειας. «Πού χάθηκε
η μείωση των μισθών; Γιατί δεν μειώθηκαν αντίστοιχα οι τιμές των προϊόντων;»
αναρωτιούνται δήθεν αφελώς. Φυσικά γνωρίζουν πολύ καλά την απάντηση αλλά
επιλέγουν να κοροϊδεύουν και να παραπλανούν τα λαϊκά στρώματα. Γνωρίζουν,
φυσικά, ότι ο πραγματικός στόχος της «ανεξέλεγκτης» μείωσης των μισθών δεν
είναι βέβαια να πέσουν οι τιμές των προϊόντων, αλλά να ενισχυθούν η κερδοφορία
και η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου. Ακριβώς επειδή δεν μπορούν να
παραδεχθούν κάτι τέτοιο, οι εν λόγω αναλύσεις εξαντλούνται στις γνωστές
διαπιστώσεις, όπως ότι «τη διετία 2010 - 2011 είχαμε σε πραγματικούς όρους
σωρευτική μείωση μισθών πάνω από 14%», δίχως αντίστοιχη μείωση των τιμών -
αντίθετα, ο πληθωρισμός το 2011 έκλεισε στο 3,3%. Αν και αναγκάζονται να
παραδεχθούν ότι η μείωση των μισθών «τελικά απορροφήθηκε από περιθώρια
κέρδους», ωστόσο ισχυρίζονται ότι αυτό ...είναι αντίθετο από το επιδιωκόμενο
αποτέλεσμα(!), πασχίζοντας προφανώς να εξαγνίσουν τη «λειτουργία της αγοράς»,
αλλά για να «νομιμοποιηθούν» να προβάλουν στη συνέχεια ως λύση «την άρση των
αντικινήτρων» και «την επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων» στο όνομα της βελτίωσης
των συνθηκών ανταγωνισμού! Παρουσιάζουν, δηλαδή, ως λύση τη γενεσιουργό αιτία.
Το μόνο όμως που στην πραγματικότητα καταφέρνουν είναι να δείξουν ότι δεν
υπάρχει φιλολαϊκή διέξοδος εντός των πλαισίων του καπιταλισμού, αλλά
προϋποθέτει την ανατροπή του.
Πηγη ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου