Ούτε μια συγγνώμη, βρε αδελφέ...

Γράφει στο ΠΟΝΤΙΚΙ, ο Αντώνης Δελλατόλας. 

 Έλεγε ο Γάλλος μετρ της Επικοινωνίας Ζακ Σεγκελά: «Μην πείτε στην μάνα μου, ότι είμαι διαφημιστής, με νομίζει πιανίστα σε μπουρδέλο».

Αυτό ισχύει για τα περισσότερα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που αν άκουγες όταν  μιλούσαν στην Εθνική Συνδιάσκεψη, θα νόμιζε ότι βρισκόταν σε μια εκδήλωση... Ομίλου Πολιτικού Προβληματισμού, όπου συζητούσαν για τις ευθύνες κάποιων άλλων, που ρήμαξαν τον τόπο με τις αποφάσεις τους και τις επιλογές τους.

Ο καθένας είχε να πει για τον άλλον, για τις χαμένες ευκαιρίες, γιατί δεν είπαν όλη την αλήθεια [μα ποιοι;], γιατί δεν προχώρησαν πιο δυναμικά [ευτυχώς!!], γιατί δεν επέδειξαν αλληλεγγύη μεταξύ τους [φαντάσου να συνέβαινε!!], γιατί δεν υποστηρίζουν όλοι το έργο που επιτέλεσε η κυβέρνηση Παπανδρέου [δεν θέλαμε άλλο;].

Καμιά διάθεση για πραγματική αυτοκριτική, μια συγγνώμη βρε αδελφέ για εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα.
Η ίδια αμετροέπεια, η ίδια αλαζονεία, η ίδια επίδειξη κομματικής ίντριγκας, από τους ίδιους τους «μικρούς» που θέλουν να πάρουν τη θέση του «μεγάλου».