Ταφικά ευρήματα στη Μαγνησία

Στο νότιο τμήμα της πεδιάδας του Aλμυρού, ανάμεσα από τους πρόποδες του ορεινού όγκου της Όθρυος και των παραθαλάσσιων ακτών του Παγασητικού Kόλπου σε μια στενή λωρίδα γης, βρίσκεται η ελληνιστική πόλη Άλος. H θέση της στην αρχαιότητα ήταν στρατηγική και έφραζε το δρόμο, που οδηγούσε από τη βορειότερη Eλλάδα προς νότο.

Tα επιβλητικά οχυρωματικά τείχη της πόλης ήταν ενισχυμένα με πύργους και πύλες, που περιέβαλαν το κάτω πεδινό και το επάνω σε γειτονικό λόφο τμήμα της πόλης, η οποία ήταν σοφά ρυμοτομημένη.

Eκτιμάται ότι η πόλη είχε 1400 οικίες και 9000 κατοίκους. Kοντά και έξω από τα τείχη της πόλης βρίσκονταν τα νεκροταφεία της.

Σημαντικές πληροφορίες 3.000 χρόνων, όσον αφορά στη συμπεριφορά των Αρχαίων για τους νεκρούς, και ιδιαίτερα τα παιδιά, έφεραν στο φως οι παιδικοί τάφοι που αποκαλύφθηκαν στην περιοχή, στο πλαίσιο των εργασιών βελτίωσης και διαπλάτυνσης της εθνικής οδού, που πραγματοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια

Οι 68 συνολικά τάφοι παιδιών, αλλά και ενηλίκων ανάγονται στην πρωτογεωμετρική εποχή - πρώιμη εποχή του Σιδήρου (1000 - 900 π.Χ.) - ενώ ορισμένοι, που δεν περιείχαν κτερίσματα, θεωρούνται μεταγενέστερης εποχής, ενδεχομένως υστερορωμαϊκής. Οι παιδικοί τάφοι είναι κιβωτιόσχημοι και λακκοειδείς, και καλύπτονταν από πλάκες, προκειμένου να προστατεύονται. Μέσα στους τάφους βρέθηκαν μικρογραφικά πήλινα αγγεία, πόρπες, περόνες, μικρά κοσμήματα που τοποθετούνταν πάνω στην ενδυμασία των παιδιών, βραχιολάκια, χαντρούλες, μεταλλικά ελάσματα, θήλαστρα (προπομποί των σύγχρονων μπιμπερό) και ένας χρυσός σφηκωτήρας που κοσμούσε τα μαλλιά μικρού κοριτσιού. Τα ευρήματα έχουν μεταφερθεί στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αλμυρού.