Ο όρος "αποφράς",
(της αποφράδος) προέρχεται από το ρήμα
φράζω (αποφράγνυμι=αποχωρίζω, αποκλείω) και κατ' επέκταση χρησιμοποιείται για τη ημέρα που δεν πρέπει
καν να αναφέρεται.
Αποφράδες ονομάζονται
οι γρουσούζικες μέρες, οι δυσοίωνες, οι καταραμένες εξ αιτιας ενός
καταστροφικού γεγονότος που συνέβη μια τέτοια μέρα, όπως για παράδειγμα η Τρίτη
29 Μαΐου 1453, ημερομηνία άλωσης της Πόλης .
Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως υπάρχουν τέτοιες γρουσούζικες,
αποφράδες μέρες (ο Ησίοδος τις ξεχωρίζει συστηματικά στο έργο του Έργα και
Ημέραι), κατά τις οποίες καλό είναι να αποφεύγονται οι σημαντικές ασχολίες ή,
όπως το θέτει ο Λουκιανός, «Όταν μήτε αι αρχαί χρηματίζωνται, μήτε εισαγώγιμοι
δίκαι ώσι, μήτε τα ιερά ιερουργήται, μηθ’ όλως τι των αισίων τελήται»
(Λουκιανού, Ψευδολ., 12).
Οι Ρωμαίοι πίστευαν επίσης στην καταστροφική επίδραση των αποφράδων
ημερών, τις οποίες ονόμαζαν dies nefasti.
Στη λαϊκή νεοελληνική παράδοση έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα διάφορες
μέρες ως αποφράδες, με εξέχουσα την Τρίτη, που συνδέθηκε με το καταστροφικό
γεγονός της Άλωσης, αν και θεωρούνταν κακότυχη από τα ρωμαϊκά ακόμη χρόνια
επειδή ήταν η μέρα του θεού του πολέμου Άρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου