Κάθε χρόνο, στις 17 Οκτώβρη, με αφορμή αυτή την «Παγκόσμια Ημέρα»,
πολιτικοί υπηρέτες των πολιτικών που ευθύνονται για την αύξηση του αριθμού των
φτωχών και πεινασμένων, εκφράζουν δημόσια αισθήματα συμπόνιας και συμπαράστασης
στα θύματά τους. Δε στοιχίζει τίποτε σε όσους θησαυρίζουν από την καταλήστευση
του λαού να αφιερώσουν μια μέρα (στις 365) για να εμφανιστούν «προστάτες των
ταπεινών και καταφρονεμένων». Είναι λοιπόν βέβαιο πως και φέτος οι υπερασπιστές
της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, οι πρωταίτιοι της καπιταλιστικής κρίσης,
κάθε λογής απολογητές του ιμπεριαλισμού, θα εκφράζουν τάχα τη δυσφορία τους για
την εξάπλωση της εξαθλίωσης. Δεν αποκλείεται να βρεθούν και κάποιοι
«ανοιχτοχέρηδες» που (κάνοντας το «κομμάτι» τους στον «κύκλο» τους, στα αστικά
ΜΜΕ, κτλ) θα τσοντάρουν κάτι από τα μυθικά τους πλούτη σε «ευαγή» ιδρύματα και
«φιλάνθρωπες» ΜΚΟ. Με τη στάση τους αυτή, ίσως ευελπιστούν ότι θα εξιλεωθούν
από τις ευθύνες που έχουν για το γεγονός ότι όσο περισσότερο αυξάνεται ο
παραγόμενος από τους εργαζόμενους πλούτος, τόσο αυξάνονται οι άποροι, άστεγοι,
άνεργοι.
Το πρόβλημα θα οξύνεται και η υποκρισία επίσης, ώσπου φτωχοί και
πεινασμένοι να συντονίσουν την πάλη τους με τους εργαζόμενους, στον κοινό αγώνα
για ανατροπή των πολιτικών που επιτρέπουν την εκμετάλλευση ανθρώπου από
άνθρωπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου