Πέφτουμε σε εθνική κατάθλιψη ή κλείνουμε αηδιασμένοι, την τηλεόραση, για να γλυτώσουμε;

η καλή ημέρα και η κακή ημέρα......

Φταίει η κρίση ή μήπως η παρουσίαση της; Και η εθνική κατάθλιψη; Είναι κι αυτή απόρροια των αιτιών της κρίσης; Σίγουρα. Είναι όμως και κατασκεύασμα του τρόπου παρουσίασης της κρίσης.

 «Αποφάσισα να μην βλέπω και να μην ακούω πλέον ειδήσεις. Δεν αντέχω να μιλούν για νέα μέτρα, νέες περικοπές, απεργίες, κατάντια. Προτιμώ να μην ενημερώνομαι καθόλου». Αυτά μου είπε ένα φίλος πρόσφατα και έχω την υποψία ότι δεν πρόκειται για τον μοναδικό που αποφάσισε να φιμώσει τον αγγελιοφόρο των κακών μαντάτων στο σαλόνι του.
Όσοι απομείναμε σε αυτή τη χώρα, ζούμε συνεχώς με ένα μαύρο σύννεφο που βρέχει πάνω από το κεφάλι μας.

Η αίσθηση της απώλειας είναι μονίμως παρούσα. Λες και ο κόσμος πενθεί για τα ανεκπλήρωτα όνειρα, τις προσωπικές σχέσεις που δοκιμάζονται από την ένταση της κρίσης, την απώλεια της ισορροπίας σε όλα τα επίπεδα.

η συνέχεια εδώ...