΄΄ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΩΝΙΑ ΣΤΟ ΔΕΚΑΡΙΚΟ ΄΄

                                                                                   Γράφει ο : Γιώργος Τζωρτζόπουλος

  

Είχαμε χθες την φιέστα για την έναρξη της Ελληνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η μνημονιακή συγκυβέρνηση αποφάσισε την απαγόρευση των διαδηλώσεων κατά την διάρκεια των εκδηλώσεων.

Φυσικά την εφαρμογή της απόφασης της συγκυβέρνησης θα την εξασφαλίσουν τα ΜΑΤ, η αστυνομία και θα την συνδράμει η δικαιοσύνη.

Παράλληλα, πρωτοψαλτάδες και λιβανιστήρια της φιέστας θα είναι, πέρα από την κομματική Δημόσια Τηλεόραση και όλος ο υπόλοιπος συρφετός των μαζικών μέσων παραπληροφόρησης.

Το κυβερνητικό ΄΄ αποφασίζομεν και διατάσσομεν την απαγόρευση των διαδηλώσεων΄΄ δεν ξυπνά μνήμες άλλων εποχών αλλά κυρίως εκθέτει όσους αναζητούν «γωνίες στο δεκάρικο» σε σχέση με άλλες εποχές και τους αυταρχισμούς, τις απαγορεύσεις, τους διωγμούς, τις φυλακίσεις και του πολιτικού προσωπικού που ανάλογα με τις συνθήκες, κοινοβουλευτικά ή στρατιωτικά, επιστράτευε για να διαφυλάξει τα συμφέροντα που υπηρετούσε.

Η σημερινή φιέστα με τις χουντικές απαγορεύσεις, ανέδειξε ξανά – αλήθεια τι κρίμα – την τρομακτική απουσία της άλλης πλευράς.

Σύμφωνα με την σημερινή πολιτική κοινοβουλευτική γεωγραφία της χώρας μας, εκείνο που θα έπρεπε  κάποιος να περιμένει για τη σημερινή τουλάχιστον μέρα, θα ήταν από τους, καθαρά ή ενδιάμεσα, αντιπάλους των ευρωπαίων τοκογλύφων, των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, των τραπεζιτών, των αδίστακτων εκμεταλλευτών, δηλαδή των καπιταλιστών, ένα κάλεσμα ξεσηκωμού του λαού ενάντια τόσο στη φιέστα τους αλλά και κυρίως ένα   σάλπισμα ξεσηκωμού ενάντια στις απαγορεύσεις των διαδηλώσεων. 

Τι κρίμα!! που και τούτη τη φορά επιλέχθηκε ο δρόμος του «πολέμου» των ανακοινώσεων και των τηλεοπτικών ξιφομαχιών.

Τι κρίμα!! που και τούτη τη φορά επιλέχθηκε ο δρόμος του γραπτού κοινωνικού διαλόγου στο όνομα ενός κομματικού ρεαλισμού που έχει συμβιβαστεί με την αντίληψη ότι ο λαός δεν είναι ακόμα ώριμος να μας ακούσει άρα ούτε και να μας ακολουθήσει, διευκολύνοντας έτσι εκλογικές τυχοδιωκτικές πρακτικές του τύπου ΄΄ και στον ληστή ψωμί και στον αστυνόμο χαμπέρι ΄΄.