Η πρόσβαση στο πόσιμο νερό ως βασικό ανθρώπινο δικαίωμα !

22 Μαρτίου - Παγκόσμια Ημέρα Νερού

Σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον, στο οποίο όλα αλλάζουν με επιταχυνόμενους ρυθμούς, το Νερό, η βασική πηγή ζωής, φαίνεται ότι θα αποτελέσει στοιχείο ανταγωνισμού και περιοριστικός παράγοντας για την ανάπτυξη στις επόμενες δεκαετίες.

Τα τελευταία χρόνια, όλο και πιο συχνά επανέρχεται στην επικαιρότητα το πρόβλημα της έλλειψης του νερού.

Οφείλουμε να ενώσουμε όλοι την φωνή μας για να ασκήσουμε πίεση και να διεκδικήσουμε την αναγνώριση των 4 παρακάτω βασικών αρχών που θα οδηγήσουν στην δημοκρατικότερη διαχείριση των υδάτινων πόρων:
1. ΤΟ ΝΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ – Η Πρόσβαση στο Νερό σε επαρκείς ποσότητες και σε κατάλληλη ποιότητα θα πρέπει να αναγνωρίζεται ως συνταγματικό, καθολικό, αδιαίρετο και αμεταβίβαστο ανθρώπινο και κοινωνικό δικαίωμα.
2. ΤΟ ΝΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΟ ΑΓΑΘΟ – Το Νερό θα πρέπει να είναι κοινό ελεύθερο αγαθό, που ανήκει σε όλους τους ανθρώπους και τα άλλα ζωντανά είδη στον πλανήτη.
3. ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΓΑΘΟ, ΚΡΑΤΙΚΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ – Οι δημόσιοι οργανισμοί θα πρέπει να φροντίζουν να γίνονται οι κατάλληλες επενδύσεις, ώστε να διασφαλίζεται η πρόσβαση  πόσιμου νερού σε όλους τους πολίτες και η σωστή χρήση του από όλους.
4. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ – Οι πολίτες θα πρέπει να συμμετέχουν αντιπροσωπευτικά και άμεσα στον καθορισμό και την ενσωμάτωση των πολιτικών σε σχέση με το νερό, από τοπικό ως και παγκόσμιο επίπεδο.
Σήμερα 232 εκατομμύρια άνθρωποι από 26 χώρες του Τρίτου Κόσμου πλήττονται από λειψυδρία, αδυνατώντας να καλύψουν βασικές καθημερινές ανάγκες σε νερό, και 18 χώρες στην Αφρική και στην Ασία απειλούνται άμεσα, καθώς βρίσκονται σε οριακή από άποψη υδατικών αποθεμάτων κατάσταση.

Όσο γιά τους δημότες της Αλεξάνδρειας,  χρόνια τώρα, απλά παρακολουθούν (χωρίς να συμπαρίστανται), κάποιους “γραφικούς” που αγωνίζονται να τροφοδοτήσουν όλο το Ρουμλούκι με νερά από τις πηγές Βερμίου.

Οι υποσχέσεις φυσικά των επιτήδειων, δίνονται αφειδώς προεκλογικά και ισχύουν όμως δυστυχώς  μέχρι να επιτευχθεί η υφαρπαγή της ψήφου των πολιτών (που φυσικά δεν είναι άμοιροι ευθυνών ) .

Κατανοητό να στερείται κανείς το αγαθό αυτό στην Αφρική, αλλά να πίνει από γεωτρήσεις αμφιβόλου ποιότητας ,όταν το νερό των πηγών πάει χαμένο, σε μια περιοχή που σφυζει από πηγές και  περιβρέχεται από δύο ποταμούς , αυτό ειναι πράγματι πολύ μεγάλο επίτευγμα, που θα πρέπει να κάνει τους δημότες μας υπερήφανους για τις πολιτικές τους επιλογές τα περασμένα χρόνια.......