«Η Ύβρις της "Χρυσής Αυγής" (κοινώς, η Διαθήκη των δωσιλόγων)...»

Έγραψε προφητικά ο: Στάθης Σταυρόπουλος,

(6 Απριλίου 2012, στην ιστοσελίδα enikos.gr),

«Προσωπικώς δεν πιστεύω ότι η "Χρυσή Αυγή" θα μπει στη Βουλή. Άλλωστε δεν χρειάζεται, τη βρώμικη δουλειά χάριν του Συστήματος της Διαφθοράς και της Διαπλοκήςτην κάνουν συστημικά κόμματα του δικομματισμού. Όχι, οι Δυνατοί δεν χρειάζονται μελανοχίτωνες στη Βουλή, τουλάχιστον όχι ακόμα. Τουλάχιστον όχι όλοι. Χρειάζονται απλώς μια "Χρυσή Αυγή" εκτός Βουλής (και μόνον σε μεγάλη ανάγκη εντός) ως μπαμπούλα, ως"χρήσιμο φόβητρο", που μάλιστα, τροφοδοτώντας τη θεωρία του "κινδύνου εκ των δύο άκρων" σκοπό έχει να αποδυναμώνει την Αριστερά. Η συκοφαντική ταύτιση των «δύο άκρων» παρ’ ότι είναι τελείως αντίθετα μεταξύ τους, έχει μακράν προϊστορία στην αστική προπαγάνδα.Αλλά, αν δεν θέλουν οι αστικές δυνάμεις, τουλάχιστον όχι όλες, τους ναζί της "Χρυσής Αυγής" στο Κοινοβούλιο,θέλει να μπει σε αυτό η "Χρυσή Αυγή"... Προς τούτο ηφρασεολογία αυτής της οργάνωσης, όπως κάθε φασιστικής οργάνωσης στην πρώιμη φάση της, στρέφεται κατά τις "σαπίλας του κράτους", κατά της "διαφθοράς στην κοινωνία" και κατά της δημοκρατίας της ίδιας ως πολιτεύματος "κλεφτών κι απατεώνων". Ακριβώς τα ίδιαέλεγαν εναντίον των αστών οι Γερμανοί ναζί την εποχή της Δημοκρατίας της Βαϋμάρης, ώσπου πήραν την εξουσία με την ψήφο του λαού κι έγιναν οι καλύτεροι υπηρέτες των αστών. Οι πιο αιμοσταγείς και οι πιοαισχροί σε όλη την ανθρώπινη ιστορία. Σε κάποιους πολίτες που δεν ξέρουν τι ακριβώς είναι η "Χρυσή Αυγή",η ρητορική της και η σημειολογία της εναντίον τουκαπιταλισμού φαντάζει φιλολαϊκή, ακόμα κι αριστερή.Είναι ακριβώς το αντίθετο. Όπως απέδειξαν οι φασίστες του Μουσολίνι και οι Ναζί του Χίτλερ σφάζοντας "φιλολαϊκά" εκτός από τους άλλους λαούς εν τέλει και τους δικούς τους. Για τους φασίστες, ο λαός είναι μιαμάζα άξια περιφρόνησης, χρήσιμη μόνον για να τους φέρει στην εξουσία. Το τελευταίο που έκανε ο Χίτλερ πριν να πάει στον Διάολο, ήταν οι φιλιππικοί του εναντίον των Γερμανών (με 12.000.000 νεκρούς ήδη) που δενστάθηκαν άξιοι του πεπρωμένου του. Όχι του πεπρωμένου τους (γελοίο κι αυτό ου μην και μεταφυσικό) αλλά του πεπρωμένου... του! Οι τελευταίες διαταγές του Χίτλερ (μάλιστα επί μήνες) αφορούσαν στην καταστροφήτης ίδιας της Γερμανίας, την εκθεμελίωσή της […]Όντως, οι ναζιστές άνθρωποι δεν ήταν. Αλλά ούτε θεοί.Θηρία ήταν. Τέρατα. Μάλιστα τέρατα αγροίκα. Όταν οι ναζί και οι νεοναζί της "Χρυσής Αυγής" μιλούν για τοέθνος δεν μιλούν στη βάση του "εκάστοτε πολιτικού προσδιορισμού περί το συνανήκειν" (που είναι ένα έθνος), αλλά στη βάση του αίματος, της φυλετικής συνέχειας.Τόσον πρωτόγονοι είναι. Και για αυτό είναι ρατσιστές. Διότι πιστεύουν στο "αίμα" (κάτι στο οποίο θα μπορούσαν να πιστεύουν οι σκίουροι, αλλά όχι οι άνθρωποι) […] Οι "Χρυσαυγίτες" μιλούν (και επιτίθενται) εναντίον των μεταναστών, όπως ο Χίτλερ κατά των Εβραίων. Ώσπου ύστερα να μαντρώσει, τους κομμουνιστές, τους σοσιαλδημοκράτες, τους ομοφυλόφιλους, τους χριστιανούς, τους τρελούς, τους τσιγγάνους, τους Σλάβους, τουςπάντες. Όχι, οι "Χρυσαυγίτες" δεν είναι πατριώτες, είναιεθνικιστές. Δεν αγαπούν την Ελλάδα, μισούν τους"άλλους". Είναι απλώς οι επίγονοι αυτών που τη διαμέλισαν. Δεν έχουν σχέση με τα ελληνικά γράμματα,είναι ανελλήνιστοι. Κυρίως αυτό! Ο φασισμός και ο ναζισμός είναι η άρνηση του ανθρωπισμού των ελληνικών γραμμάτων. Ο δε "φιλελληνισμός" του Χίτλερ, η "λατρεία" του για τη μιλιταριστική, όπως νόμιζε, Σπάρτη (πριν εν τέλει να ανακηρύξει τους σύγχρονους Έλληνες "υπάνθρωπους") βασίζεται στην πομπώδη κενότητα εκείνου που θαυμάζει το κέλυφος, αλλά αγνοεί τοπεριεχόμενο. Κάτι σαν τους λαϊφοστυλάδες που θαυμάζουν τους μπρατσαράδες κι από μυαλό, κουκούτσι. Οι "Χρυσαυγίτες" είναι τόσο Έλληνες κατά την παιδεία, όσον ο Κόναν ο Βάρβαρος. Όσο για την εξιδανίκευση του αρχαιοελληνικού κόσμου στην οποίαν καταφεύγουν για ναντοπάρονται, αυτό και μόνον δείχνει, ότι από τον αρχαιοελληνικό κόσμο δεν έχουν καταλάβει γρυ. Η (όποια) "εξιδανίκευση" χρειάζεται μόνον στουςαμόρφωτους που θέλουν να πιστεύουν σε κάτι - σε ένανφύρερ, στο "πεπρωμένο του αίματος" (ή μήπως τωνκοπράνων), στο υπεράνθρωπον της αφεντομουτσουνάρας τους. Αυτός είναι εν τέλει ο αταβισμός του φασισμού: να μπορεί το θηρίο να πιστεύει ότι είναι θεός […]».

Στάθης Σταυρόπουλος,