Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την πλευρά του, δεν αισθάνεται την ανάγκη να απορρίψει το δίλημμα ως κάλπικο. Αντίθετα, επειδή δίνει εξετάσεις στο ίδιο ακροατήριο με τη ΝΔ, δηλαδή στο κεφάλαιο μέσα και έξω από την Ελλάδα, το υιοθετεί και προσπαθεί να το αντιστρέψει. Ισχυρίζεται, δηλαδή, ότι η σημερινή συγκυβέρνηση είναι φορέας της «αστάθειας» και ότι ο ίδιος είναι εγγυητής της «σταθερότητας». Χρησιμοποιεί το ίδιο δίλημμα για να απαντήσει στη ΝΔ αλλά στην πραγματικότητα επιδιώκει ό,τι και εκείνη: Από τη μια, να πείσει το κεφάλαιο ότι η «σταθερότητα» είναι για τον ίδιο το παν και, από την άλλη, να πείσει το λαό ότι έξω από αυτήν τη «σταθερότητα» παραμονεύει το χάος.
Πώς, όμως, μεταφράζεται πραγματικά αυτό το δίλημμα για το λαό;
Πώς, όμως, μεταφράζεται πραγματικά αυτό το δίλημμα για το λαό;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου