Λόγια παχιά που υπονομεύουν την ...ισχνή ζωή μας.

Πίσω από τα παχιά λόγια για την «Ελλάδα που δεν εκβιάζεται» και για τη «βαρβαρότητα που τελειώνει», της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, υπάρχουν δυστυχώς οι πραγματικές δεσμεύσεις της νέας κυβέρνησης, που δεν κρύβονται κάτω από το χαλί.
Είναι χαρακτηριστικά τα λόγια του Αλ. Τσίπρα στην ομιλία του στην κοινοβουλευτική ομάδα.
Είπε συγκεκριμένα: «Μας ζητούν βέβαια να υλοποιήσουμε τις δεσμεύσεις μας. Τους απαντάμε: Μας δεσμεύουν οι κανόνες της ΕΕ. Θα τους σεβαστούμε αν και διαφωνούμε και θα εργαστούμε για να τους αλλάξουμε. Αλλά θα τους σεβαστούμε. Θα σεβαστούμε τον κανόνα για πρωτογενώς ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς. Ξεκάθαρα όμως πράγματα, η λιτότητα δεν αποτελεί κανόνα της Ευρώπης».
Τι σημαίνει όμως αυτό για το λαό;
Η αναγνώριση και μόνο των κανόνων της ΕΕ, για τους οποίους δηλώνει δεσμευμένος ο ΣΥΡΙΖΑ, σημαίνει αποδοχή του πλαισίου που ορίζουν οι αντιλαϊκές Συνθήκες του Μάαστριχτ, της «Λευκής Βίβλου», του Συμφώνου Σταθερότητας, της Στρατηγικής «Ευρώπη 2020», των συχνών επιτηρήσεων, των μνημονίων διαρκείας κτλ....
Ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί και πλεονάσματα, μικρότερα ή μεγαλύτερα, σημαίνουν συνέχιση της λιτότητας για το λαό, με χαμηλά μεροκάματα, περιορισμένα κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα, άνοιγμα πεδίων κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Αυτά εξυπηρετούν οι βασικές μεταρρυθμίσεις που, όπως είπε ο νέος υπουργός Οικονομικών Γ. Βαρουφάκης, κατά 60% - 70% θα μπορούσε να κάνει και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.