Εάν αυτό είναι αριστερά, τότε τι θα μπορούσε να είναι δεξιά;

Η “ανακεφαλαιοποίηση” των τραπεζών 

Του Αργύρη Αργυριάδη

H “πρώτη φορά αριστερά” κυβέρνηση πανηγυρίζει καθόσον θεωρεί ότι πέτυχε στην εργώδη προσπάθεια της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Θα μπορούσε κάποιος να γράψει πάρα πολλά για τους λόγους που οδήγησαν σε αυτήν την ανακεφαλαιοποίηση. Από τη βλακεία των τραπεζιτών να αρνούνται να ρυθμίσουν μακροχρόνια και με χαμηλά επιτόκια τα δάνεια πολιτών και επιχειρήσεων (με αποτέλεσμα στο τέλος να μην εισπράττουν ούτε τόκους ούτε κεφάλαιο) μέχρι την ανερμάτιστη οικονομική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ ιδίως το πρώτο εξάμηνο διακυβέρνησης (εκείνο το ατέρμονο φεύγω ή μένω στο ευρώ), που οδήγησε τη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας. Το τραγικότερο όλων είναι ότι η κατάληξη αυτή αποτέλεσε συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης όπως πρόσφατα αποκάλυψε ο Βαρουφάκης, ο μέχρι πρότινος “οικονομικός σταρούμπας” του κίβδηλου αριστερισμού.
Ασχέτως των αιτίων που μας οδήγησαν στην τρίτη κατά σειρά ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με χρήματα των ελλήνων φορολογουμένων, θα έπρεπε να δοθεί έμφαση στους όρους με τους οποίους αποφασίστηκε να γίνει η τελευταία. Τα χρήματα που δανείζει ο ελληνικός λαός στις τράπεζες (μέσω του ΤΧΣ) θα ανακτηθούν; Πότε και πώς; Διασφαλίστηκε επαρκώς στο πλαίσιο της ανακεφαλαιοποίησης η δημόσια περιουσία; Ποιοι είναι οι βασικοί μέτοχοι των τραπεζών μετά την τελευταία ανακεφαλαιοποίηση; Υλοποιείται η υπόσχεση ΣΥΡΙΖΑ για ισχυρό κρατικό πυλώνα στο τραπεζικό σύστημα; Προστατεύτηκε η περιουσία χιλιάδων μικροεπενδυτών, των ασφαλιστικών ταμείων και της εκκλησίας που εμπιστεύτηκαν τις οικονομίες τους όχι στα “σαπάκια” του 2000 (η γνωστή ιστορία της φούσκας του ελληνικού χρηματιστηρίου) αλλά στα “βαριά χαρτιά” της εθνικής οικονομίας;
Δυστυχώς η απάντηση είναι “όχι σε όλα”. Τα στοιχεία είναι αμείλικτα. Τον Απρίλιο του 2014 μετά την ανακεφαλαιοποίησή τους, η αξία των Συστημικών Ελληνικών Τραπεζών ανερχόταν στα 31 δισ. και η αξία των μετοχών του δημοσίου στα 18,5 δισ. Τον Νοέμβριο του 2015 η αξία των Τραπεζών είναι στα 11,5 δισ. (στο 1/3 Δηλαδή) και το δημόσιο κατέχει κατά μέσο όρο στο σύνολο μόνο το 21% . Με μόλις 5,5 δισ. οι ξένοι επενδυτές αγόρασαν τις ελληνικές τράπεζες, εκμηδενίζοντας ουσιαστικά τόσο την περιουσία του ελληνικού δημοσίου όσο και χιλιάδων μικρομετόχων που πίστεψαν ότι στην μπανανία του βαλκανικού νότου -έστω και ελέω τρόικας- θα εφαρμόζονταν κάποιοι στοιχειώδεις κανόνες που προσιδιάζουν σε ένα οργανωμένο κράτος δικαίου.
Πέραν της βαρουφακειάδας του πρώτου εξαμήνου του 2015, οι κυβερνητικοί χειρισμοί των τελευταίων μηνών είναι εξίσου βλαπτικοί και ανεπαρκείς. Υλοποιήθηκε μία ανακεφαλαιοποίηση δίχως να λύσει οριστικά και με συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο ούτε το πρόβλημα των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων (NPE), δηλαδή πρωτίστως των ληξιπρόθεσμων δανείων, ούτε το ζήτημα της διασφάλισης χρηματοδότησης της πραγματικής οικονομίας. Οι τράπεζες θα συνεχίζουν να φλερτάρουν με τη νεκροφάνεια όσο αδυνατούν να διαδραματίσουν τον πραγματικό ρόλο που έχουν στον καπιταλισμό: τη χρηματοδότηση των παραγωγικών μονάδων και την εμπέδωση της εμπορικής πίστης στην αγορά. Εάν αυτό είναι αριστερά, τότε τι θα μπορούσε να είναι δεξιά;

Δημοσιεύτηκε στη «Μακεδονία» την Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015