Μια και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν είναι σε θέση (δεν μπορεί, δε θέλει ή και τα δύο) να ασκήσει το ρόλο του στην ενδοαστική διαπάλη στη σημερινή φάση, είναι ευκαιρία να παίξουν αυτό το ρόλο δυνάμεις του κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ. Βολεύει, άλλωστε, την τάξη του κεφαλαίου να παίξει αυτό το ρόλο το «συνδικαλιστικό» ΠΑΣΟΚ ή οι εκπρόσωποι του «παλαιού» ΠΑΣΟΚ. Να φανεί ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί καλύτερα από τη ΝΔ να ασκεί «εθνική» πολιτική, με «κοινωνικό» διάλογο, με «διαφάνεια», με «αξιοκρατία» και «κοινωνική ευαισθησία». Να μη «χαρίζεται» ούτε προς το κεφάλαιο (βλέπε έκτακτη εισφορά) ούτε προς τα μεσαία σχετικά υψηλού εισοδήματος στρώματα που φοροδιαφεύγουν (αυτοαπασχολούμενοι γιατροί, δικηγόροι κλπ. του Κολωνακίου) ούτε προς τη λαϊκή μάζα που «έμαθε στη σπατάλη» (π.χ. πολυφαρμακία, περίσσιες ιατρικές εξετάσεις), που «ξοδεύει περισσότερα απ' ό,τι παράγει», που υπονομεύει τις επόμενες γενιές με τα χρέη των ασφαλιστικών ταμείων. Αρα, χρειάζεται «εθνική επιστράτευση», «εθνικές θυσίες» για το νοικοκύρεμα της οικονομίας, για «να μη μας κάνουν κουμάντο οι ξένοι, το ΔΝΤ», κλπ.
Ακούγονται ως νέα επιχειρήματα, αλλά είναι πέρα για πέρα αναπαλαίωση όσων χρησιμοποιήθηκαν για την ένταξη στο ευρώ, προηγούμενα στην ΕΟΚ, ακόμη πιο πριν για τη μεταπολεμική ανασυγκρότηση, όταν το «Σχέδιο Τρούμαν» και το «Σχέδιο Μάρσαλ» έθεταν τους όρους και τους ελέγχους τους αλλά έφτιαξαν τους Ωνάσηδες, Μποδοσάκηδες, κλπ.
Ειδικότερα, εμφανίζεται ο ΣΕΒ να ανταποκρίνεται στο κάλεσμα της «εθνικής επιστράτευσης». Πρέπει να θυμίσουμε ότι οι φόροι στα εισοδήματα και τα κέρδη ως ποσοστό του ΑΕΠ στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα χαμηλοί (7,3% το 2008 και 7,5% το 2007), όταν στη γειτονική Τουρκία ήταν 23,5% το 2007, στη Δανία 48,3%, στη Σουηδία 47,1%, στο Μεξικό 21,1%. Και εννοείται ότι εδώ πρόκειται κυρίως για τη φορολογία υψηλών εισοδημάτων και κερδών κι όχι για λαϊκά εισοδήματα που τροφοδοτούν κυρίως την έμμεση φορολογία η οποία βρίσκεται στα ύψη στην Ελλάδα.
Από αυτό και οι ενδοαστικές αντιπαραθέσεις για μια ορισμένη βελτίωση της σχέσης άμεσων - έμμεσων φόρων χωρίς ομως να ανατρέπονται τα νέα ΠΑΣΟΚικά χαράτσια από τη αύξηση του ΦΠΑ,τις αυξήσεις σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης, τέλη, διόδια, κλπ.
Ως προς το επιχείρημα ότι «η ελληνική κοινωνία καταναλώνει περισσότερα απ' ό,τι παράγει, εξ ου και τα ελλείμματα», αυτό αφορά τους καπιταλιστές και το πολιτικό, οικονομικό, διοικητικό προσωπικό τους κι όχι τη λαϊκή πλειοψηφία. Ηταν επιλογή της εξουσίας τους να χρηματοδοτήσουν ευκαιριακά την καταστροφή γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής, στη συνέχεια να αποδεσμεύσουν την επιδότηση από την παραγωγή κι έτσι να εμφανιστεί έλλειμμα και στο εμπορικό ισοζύγιο των αγροτικών προϊόντων. Επιλογή της εξουσίας τους ήταν να μεταφέρουν παραγωγική δραστηριότητα (εξαγωγή κεφαλαίων) στις βαλκανικές χώρες, γιατί έτσι είχαν περισσότερα κέρδη. Το γεγονός ότι σε 30 χρόνια το μερίδιο της Μεταποίησης στο ΑΕΠ έχασε σχεδόν δέκα ποσοστιαίες μονάδες, είναι αποτέλεσμα της στρατηγικής επιλογής ένταξης στην ΕΟΚ (ΕΕ), που βέβαια οδήγησε στην ισχυροποίηση καπιταλιστών που αναβαθμίστηκαν στη διεθνή αγορά.
Αλλά και τα φουσκωμένα δημοσιονομικά ελλείμματα δεν είναι «ελληνική πρωτοτυπία» ή «ελληνική ιδιομορφία». Η Ιταλία, πολύ μεγαλύτερη και ισχυρότερη της Ελλάδας, έχει ακόμα μεγαλύτερο και ανερχόμενο δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ, της Ιαπωνίας αγγίζει το 200%, των ΗΠΑ θα πλησιάσει την επόμενη χρονιά το 100%.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου