Σχολεία … των αγορών με manager;

Η υπουργός Παιδείας κ. Διαμαντοπούλου παρουσίασε χθες στο Υπουργικό Συμβούλιο το πολυδιαφημισμένο νομοσχέδιο που "θέτει τις βάσεις για το νέο σχολείο".
Πρόκειται για ρυθμίσεις που συρρικνώνουν ή και απαξιώνουν το δημόσιο σχολείο, καθιστώντας το πρώτο θύμα της θεραπείας - σοκ που προωθείται από το κυρίαρχο σχήμα ΔΝΤ - Ε.Ε.
Το νομοσχέδιο κινείται στη προοπτική ότι τα επόμενα χρόνια θα μειώνονται οι κρατικές δαπάνες για την Παιδεία και το δημόσιο σχολείο θα χρηματοδοτείται και από ιδιωτικές πηγές, οι οποίες όμως και θα καθορίζουν το περιεχόμενο και το επίπεδο της προσφερόμενης μόρφωσης.
Η κυβέρνηση προσθέτει στο σύστημα διορισμού του ΑΣΕΠ, το «πιστοποιητικό παιδαγωγικής κατάρτισης» που σπάει κάθε σχέση πτυχίου-επαγγέλματος και εισάγει την πιστοποίηση των επαγγελματικών προσόντων.
Ο διορισμός εκπαιδευτικών ανά περιφέρεια ή σχολική μονάδα συνδέεται με τη διοικητική μεταρρύθμιση «Καλλικράτης», και μαζί με το δόκιμο στάδιο του εκπαιδευτικού ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου για την κατάργηση οργανικών θέσεων, σχολικών μονάδων, για την επέκταση των ελαστικών σχέσεων στο σχολείο.
Με την εισαγωγή στελεχών διοίκησης και manager στο σχολείο,και τη μετατροπή του σε διοικητική μονάδα, την αξιολόγησή του στη βάση της επιχειρηματικής λειτουργίας, η κυβέρνηση χτίζει το πιο ταξικό, πιο ακριβό και διαφοροποιημένο σχολείο. Σε αυτό το σχολείο, ο διευθυντής και οι εκπαιδευτικοί δεν θα έχουν παιδαγωγικό ρόλο, αφού θα αναζητούν επενδυτές και «πελάτες».
Η διαδικασία «αυτοαξιολόγησης» συνδέεται στενά με το σπάσιμο του ενιαίου χαρακτήρα του προγράμματος σπουδών και επιβάλλει πιο σφιχτούς όρους σύνδεσης του σχολείου με την αγορά.
Σε αυτό που η κυβέρνηση ονομάζει «νέο σχολείο» δεν είναι «πρώτα ο μαθητής», αλλά «πρώτα ο επενδυτής»! Είναι το σχολείο των μειωμένων πιστώσεων για την παιδεία κατά 900 εκατομμύρια ευρώ σε σχέση με το 2009, το σχολείο με τις απολύσεις ωρομίσθιων, με τη μείωση των προσλήψεων εκπαιδευτικών.
Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να προετοιμάσει και να επιβάλλει εκείνο τον τύπο εκπαιδευτικού που θα υλοποιεί ενεργητικά και με αποφασιστικότητα την «παιδαγωγική» του λειτουργικού αναλφαβητισμού, της ημιμάθειας, της διάκρισης σε μαθητές που «παίρνουν και δεν παίρνουν τα γράμματα». Την εκπαιδευτική πολιτική της αναζήτησης πρόσθετων πόρων, χορηγών, της εφαρμογής των αντιδραστικών ευρωπαϊκών προγραμμάτων. Η βρετανική εμπειρία είναι πολυ διδακτική για το πού μπορεί να οδηγήσει η εμπορευματοποίηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Εκεί οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς, ιδιαίτερα σε εκτεταμένες υποβαθμισμένες περιοχές, βρίσκονται ήδη σε απόγνωση.
Με υποβαθμισμένη παιδεία, όλη η ρητορική περί βελτίωσης του ανταγωνισμού, με βάση την οποία επιχειρείται η νομιμοποίηση της βίαιης υποβάθμισης της ζωής των πολιτών, αποκαλύπτεται ψευδής και επικίνδυνη, ένα άλλοθι για να δικαιολογηθεί η ισοπέδωση της κοινωνίας - "αξιοκρατικά"!