η στάση της << κοινής γνώμης >>

Η εικόνα για τη στάση της κοινής γνώμης πρίν αλλά και μετά από τα δραματικά γεγονότα της Τετάρτης 5 /5/2010, είναι τόσο διαφορετική και εμφανίζεται τόσο αλλοπρόσαλλη που αξίζει διερεύνησης.
Στις 4 Μαίου,σε δημοσκόπηση της Public Issue για λογαριασμό της «Καθημερινής της Κυριακής» όταν πραγματοποιήθηκε η έρευνα, τα δύο τρίτα των ερωτηθέντων (66%) τάσσονταν κατά των μέτρων.
Ακόμα, το 68% των ερωτηθέντων στήριζε τις διαδηλώσεις και το 39% δήλωνε ότι θα ήταν πρόθυμο να συμμετάσχει ενεργά σε αυτές.
Εξάλλου, σε άλλη δημοσκόπηση της ALCO που διενεργήθηκε μία εβδομάδα νωρίτερα, το 51,3% είχε απαντήσει ότι θα κατέβει στους δρόμους αν ανακοινωθούν περισσότερα μέτρα λιτότητας, ενώ το 33,1% ήταν έτοιμοι να κάνουν περισσότερες θυσίες.
Άλλη εικόνα όμως παρουσιάζουν οι δημοσκοπήσεις που διενεργήθηκαν μετά τα γεγονότα.
Σύμφωνα με δημοσκόπηση της ALCO που δημοσιεύεται στο «Πρώτο Θέμα», η πλειονότητα προτιμά το πακέτο στήριξης ΕΕ-ΔΝΤ, έστω κι αν αυτό συνοδεύεται από μέτρα λιτότητας, από τη χρεοκοπία και δηλώνει πρόθυμη να κάνει θυσίες ώστε να επιλυθεί η κρίση.
Σύμφωνα με την ALCO οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν: «Πιστεύεται ότι η οικονομική κρίση πρέπει να αντιμετωπιστεί με περισσότερες θυσίες ή με περισσότερες απεργίες και διαδηλώσεις;»
Το 51,4% απάντησε ότι η απάντηση είναι οι θυσίες και το 28% ότι η απάντηση είναι οι απεργίες και οι διαδηλώσεις.
Η δημοσκόπηση διενεργήθηκε μεταξύ 5 και 7 Μαΐου.
Παρόμοια τα ευρήματα της έρευνας της Κάπα Research για λογαριασμό της εφημερίδας «Βήμα της Κυριακής».
Οι πολίτες σε ποσοστό 71,3% ζητούν από τα κόμματα της Αντιπολίτευσης να λειτουργήσουν σε κλίμα συναίνεσης, έναντι 22,2% που ζητά δυναμική αντίσταση.
Σε ερώτηση σχετικά με το αν πρέπει να σταματήσουν οι διαδηλώσεις μετά τα τραγικά γεγονότα της Τετάρτης, το 45,3% δηλώνει «ναι ή μάλλον ναι» και το 53,2% «όχι ή μάλλον όχι».
Η πανελλαδική έρευνα της Κάπα Research έγινε στις 6 Μαΐου σε δείγμα 1.030 ατόμων.
Η μεταστροφή της στάσης των πολιτών σαφώς και σχετίζεται άμεσα με τα γεγονότα της 5/5/2010.
Μια μεγαλειώδης διαμαρτυρία του λαού, κατά κοινή ομολογία η μεγαλύτερη της μεταπολιτευτικής περιόδου ,θα είχε αποσιωπηθεί (αφού τη ίδια μέρα απεργούσαν και οι δημοσιογράφοι).
Τοτε εμφανίστηκε σαν <<από μηχανής θεός>> το έγκλημα 3 <<κουκουλοφόρων>> με θύματα 3 εργαζόμενους που αμαύρωσε τα πάντα.
Τα ΜΜΕ … διέκοψαν τη απεργία τους, και πρόσφεραν αφειδώς τρόμο, πόνο, φωτιά και καπνό.
Για πέντε ημέρες η <<προβοκάτσια >> των γνωστών άγνωστων κουκουλοφόρων κυριάρχησε στα γυάλινα ΜΜΕ.
Για όσους αγνοούν τη λέξη (η σκόπιμα δεν αναγνωρίζουν την πράξη) θα επιχειρήσω να τη εξηγήσω θυμίζοντας δυο άλλες όμοιες ενέργειες που είχαν πάλι σχέση με …φωτιά.
Το 64 μ.Χ. ο Νέρωνας για να αναμορφώσει οικιστικά τη Ρώμη, την έκαψε και κατηγόρησε σαν υπεύθυνους τους Χριστιανούς.
Το 1933 το Ράιχσταγκ ( κτήριο που στεγάζει το Γερμανικό ομοσπονδιακό κοινοβούλιο ) πυρπολήθηκε, γεγονός με μεγάλη συμβολική και πολιτική σημασία, από τους εθνικοσοσιαλιστές (ναζί) με στόχο να επιρριφτεί η ευθύνη στους κομμουνιστές, προκειμένου να αρχίσουν μεγάλης κλίμακας διώξεις κατά των πολιτικών τους αντιπάλων και να οδηγήσουν την Γερμανία στην δικτατορία.