Ευημερία χωρίς ανάπτυξη ή ανάπτυξη με πλήρη δυστυχία;

Στο  βιβλίο με τον ενδιαφέροντα τίτλο «Ευημερία χωρίς ανάπτυξη» ο Tim Jackson βραβευμένος οικονομολόγος κι επίτροπος Οικονομικών στην επιτροπή Αειφόρου Ανάπτυξης των Βρετανικών κυβερνήσεων, μεταξύ άλλων λέει πως υπάρχουν χώρες που επιτυγχάνουν αξιοθαύμαστα επίπεδα ευημερίας με πολύ λιγότερα εισοδήματα από ότι τα πλουσιότερα κράτη.

Στην Ιαπωνία που επλήγη από κρίση στα τέλη της δεκαετίας του ¨90 αυξήθηκε το προσδόκιμο ζωής, κάτι που συνέβη και στην Χιλή και στην Αργεντινή, ενώ στην εξαθλιωμένη παλιά Κούβα αναβαθμίστηκαν κιόλας οι υπηρεσίες δημόσιας Υγείας! Η απώλεια των ανθρωπιστικών αγαθών, ξεκαθαρίζει, εξαρτάται περισσότερο από την κοινωνική δομή παρά από την οικονομική αστάθεια.. Στην Κούβα άνθισαν κι οι βιολογικές καλλιέργειες κι άντεξε παρά τον αποκλεισμό δεκαετιών.. Χρειάζονται αξιόπιστες εναλλακτικές λύσεις, στήριξη του δημόσιου χώρου, των δημόσιων θεσμών, αίσθημα κοινής ζωής, όχι οπισθοχώρηση προ Διαφωτισμού..

Τα μειωμένα καταναλωτικά αγαθά, δημιουργούν έναν αναστοχασμό για το τι σημαίνει πραγματική ζωή, που στηρίζεται σε αξίες όπως η επικοινωνία, η φιλία, η καλή γειτονία, η αλληλεγγύη, η εθελοντική εργασία. Επίσης μας βοηθά να καταλάβουμε την σοφή αρχή των κουάκερων: «Η ευημερία μου εξαρτάται από την ευημερία όσων βρίσκονται γύρω μου κι η ευημερία εκείνων από την δική μου».. Αυτό θα πει Πολιτισμός κι όχι βαρβαρότητα.. Εξάλλου κανείς δεν έγινε ποτέ ευτυχισμένος μόνος του στην Κόλαση!

Β. Σαριλάκη.