ΜΕΑ-ΧΥΤΥ στη θέση 12 και η σκληρή Ελληνική πραγματικότητα

Αφαιρετικά παραθέτω ένα μέρος από την εισήγηση του Ανδρέα Γιαννακουδάκη, αναπληρωτή καθηγητή Χημείας, πρώην αντιπρύτανη του Α.Π.Θ. στην ημερίδα “Μεταλλεία Χρυσού και επιδράσεις στα νερά, στο περιβάλλον και στην υγεία των κατοίκων της Χαλκιδική, Πολύγυρος, 20/2/2011
“…..Είναι σκόπιμο να αντλεί κανείς δεδομένα από αυτές τις άλλες υπαρκτές περιπτώσεις για να διαπιστώνει με θλίψη ποια θα είναι και η μελλοντική εικόνα του τόπου μας. Υπάρχει κανείς λογικά σκεπτόμενος πολίτης που να θεωρεί ότι αυτό το μοντέλο θα λειτουργήσει διαφορετικά, δηλ. εξιδανικευμένα, στη χώρα μας. Σε μια χώρα που τίποτα δεν έχει μέχρι σήμερα λειτουργήσει τηρώντας τις προϋποθέσεις των κανόνων ασφαλείας και προστατεύοντας το περιβάλλον με βάση τις δεσμεύσεις τους από τις δικές τους περιβαλλοντικές μελέτες. Βυρσοδεψία, βιομηχανίες χρωμάτων, βαφής ινών και υφασμάτων κ.λ.π., χωρίς να εξαιρείται καμία, πετούν χημικά απόβλητα στους χείμαρρους, στα ποτάμια, στη θάλασσα, ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα, δημιουργούν την πλέον αποκρουστική εικόνα στη φυσική ομορφιά της χώρας μας. Ασφαλώς και κάποιοι μπορούν να υποθέτουν, έχοντας άλλα όμως στο πίσω μέρος του μυαλού τους, ότι δεν θα συμβεί τίποτα από αυτά……..”
Προσθέστε τις εμπειρίες σας από τη λειτουργία της τάφρου «66»κτλ.
Πολλαπλασιάστε με συντελεστή της επιλογής σας, λόγω της πλήρους απελευθέρωσης των «αγορών».
Το μόνο που μπορεί να τους διαιρέσει, ήταν και είναι οι αντιδράσεις των εναπομεινάντων «πολιτών»,που ειναι χορτασμένοι από τις υποσχέσεις των..υπευθύνων, απογοητευμένοι από την παθητικότητα των κατοίκων και αηδιασμένοι από την αυθαιρεσία των εταιρειών.