Αυτά τα κόκκινα σημάδια

 Αυτά τα κόκκινα σημάδια στους τοίχους, μπορεί να 'ναι κι από αίμα

Όλο το κόκκινο στις μέρες μας ειναι αίμα,

μπορεί να 'ναι κι απ’ το λιόγερμα, που χτυπάει στον απέναντι τοίχο

 Κάθε δείλι τα πράγματα κοκκινίζουν πριν σβήσουν

και ο θάνατος είναι πιο κοντά. Έξω απ’ τα κάγκελα,

είναι οι φωνές των παιδιών, και το σφύριγμα του τρένου

 Τότε τα κελιά γίνονται πιο στενά

και πρέπει να σκεφτείς το φως σ’ έναν κάμπο με στάχυα,

και το ψωμί στο τραπέζι των φτωχών

και τις μητέρες να χαμογελάνε στα παράθυρα,

για να βρεις λίγο χώρο να απλώσεις τα πόδια σου

 Κείνες τις ώρες, σφίγγεις το χέρι του συντρόφου σου,

γίνεται μια σιωπή γεμάτη δέντρα,

το τσιγάρο κομμένο στη μέση, γυρίζει απο στόμα σε στόμα,

όπως ένα φανάρι που ψάχνει το δάσος, βρίσκουμε τη φλέβα

που φτάνει στην καρδια της άνοιξης, χαμογελάμε.

Στίχοι: Ρίτσος Γιάννης Μουσική: Λεοντής Χρήστος Ξυλούρης Νίκος