Η φράση της εβδομάδας: Το Μέγαρο Μαξίμου.

γράφει ο Γιώργος Δαμιανός (24grammata.com)

...Το Μέγαρο Μαξίμου ήταν η ιδιόκτητη κατοικία του Δημητρίου Μαξίμου (1873 – 1955).

Ο Δ. Μάξιμος ήταν για πολλά χρόνια διοικητής της Εθνικής Τράπεζας και μετέπειτα πολιτικός με το Λαϊκό Κόμμα. Διετέλεσε υπουργός εξωτερικών (1933 – 1935), γερουσιαστής και εξωκοινοβουλευτικός πρωθυπουργός (1947), όταν ηγήθηκε κυβέρνησης συνεργασίας σε μια προσπάθεια των Αμερικανών να συσπειρώσουν τις πολιτικές δυνάμεις, για να αντιμετωπίσουν την «κομμουνιστική απειλή ».

Στην πραγματικότητα το σπίτι ξεκίνησε να χτίζεται, το 1912, από τον εφοπλιστή Αλέξανδρο Μιχαληνό και τη σύζυγο του Ειρήνη Μανούση. Το 1916 πεθαίνει ο Μιχαληνός αφήνοντας το σπίτι ημιτελές, ενώ η χήρα του θα ξαναπαντρευτεί τον Δημ. Μάξιμο. Για λίγα χρόνια το ημιτελές σπίτι αλλάζει ιδιοκτήτη, αφού η Μανούση το πούλησε στον εφοπλιστή Λ. Εμπειρίκο (πατέρας του ποιητή), γιατί, μάλλον, είχε προβλήματα με τα κληρονομικά. Η αγοροπωλησία ήταν, μάλλον, εικονική, αφού η χήρα Μανούση και, πλέον, Μαξίμου θα το ξαναγοράσει (μετά από πέντε χρόνια) από τον Εμπειρίκο. Από τις αρχές του ΄20 το ζεύγος Μαξίμου κατοικεί στην πανέμορφη οικία του.

 Στη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής είχε επιταχθεί ως κατοικία του Γερμανού Ναυάρχου του Στόλου του Αιγαίου, ενώ μετά την απελευθέρωση χρησίμευσε ως κατοικία του Αμερικανού πρεσβευτή. Το 1952 το Ελληνικό Δημόσιο έρχεται σε συνεννόηση με τον Μάξιμο, προκειμένου να την αγοράσει. Συστήνεται επιτροπή του Πολυτεχνείου για να αποτιμήσει την αξία του οικήματος (11 δισ.δρχ.) και, τελικά, ο Μάξιμος δέχεται να πληρωθεί μόνο το ήμισυ της αξίας (5,75 δισ.δρχ.). Η κυβέρνηση ευγνωμονούσα δήλωσε ότι θα διατηρήσει το όνομα του ως «οικία Μαξίμου».

 Δεν μπορώ να καταλάβω αυτού του είδους τους ευεργέτες που χαρίζουν το ήμισυ μιας «αυθαίρετης» έκθεσης και πουλάνε, το κληροδοτημένο και κληρονομικά διεκδικήσιμο οίκημα, στο Ελληνικό Δημόσιο. Δεν ξέρω αν είναι αγνωμοσύνη, αλλά δεν είναι υπερβολή γενεές και γενεές Ελλήνων να μνημονεύουν τον ευεργέτη Μάξιμο; Ειδικά στη χώρα μας, που αδιαφορούμε για τους πραγματικούς ευεργέτες ; .