Το Δεκέμβρη σκοπεύει να καταθέσει το υπουργείο Παιδείας το
σχέδιο νόμου για το «Νέο» Λύκειο και το «Τεχνολογικό Λύκειο», προτάσεις που
έχουν ήδη παρουσιαστεί και οδηγούν σ' ένα ακόμα πιο ταξικό και διαφοροποιημένο
σχολείο, όπου η ολοκληρωμένη μόρφωση θα αποτελεί κάτι άγνωστο για τους μαθητές.
Χτες, στη συνεδρίαση της «Διακομματικής Επιτροπής για την
Παιδεία» η υπουργός Παιδείας, Α. Διαμαντοπούλου, ευχαρίστησε τους πρόθυμους
συνομιλητές της (ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. - ΔΗΣΥ - ΔΗΜΑΡ - Οικολόγοι Πράσινοι). Το «Νέο»
Λύκειο, όπως έχει παρουσιαστεί, θα είναι ακόμα πιο προσανατολισμένο στις
εξετάσεις, θα υποχωρεί ακόμα περισσότερο απ' το γενικό μορφωτικό ρόλο που
πρέπει να έχει, αφού από τη Β' Λυκείου ακόμα οι μαθητές θα χωρίζονται σε
κατευθύνσεις ανάλογα με το πού θα δώσουν εξετάσεις, ενώ στη Β' και Γ' Λυκείου οι
μαθητές θα παρακολουθούν επιλεγόμενα... «μαθήματα εμβάθυνσης», «με βάση τις
ανάγκες τους για την εισαγωγή στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ». Ιδιαιτέρως αρνητικό
βήμα είναι η ενοποίηση μαθημάτων, π.χ. της Αρχαίας και Νέας Ελληνικής Γλώσσας
και Λογοτεχνίας στο μάθημα «Ελληνική Γλώσσα», αλλά και της Φυσικής, Χημείας και
Βιολογίας στο μάθημα «Φυσικές Επιστήμες», που «σπάει» την ολοκληρωμένη μόρφωση
σε κάθε αντικείμενο. Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις που είχε κάνει το υπουργείο, η
Α' τάξη χαρακτηρίζεται σαν γενικής παιδείας, στη Β' Λυκείου καθιερώνονται δύο κατευθύνσεις
και στη Γ' Λυκείου οι κατευθύνσεις γίνονται τρεις.
Φανερό είναι πως η κυβέρνηση θέλει να στείλει όσους
περισσότερους μαθητές γίνεται στην τεχνική εκπαίδευση, να διαμορφώσει ένα μισοκαταρτισμένο
εργατικό δυναμικό για γρήγορη «αξιοποίηση» απ' τις επιχειρήσεις. Πίσω απ' τους
ισχυρισμούς για το «ελκυστικό» «Τεχνολογικό Λύκειο», που θα αντικαταστήσει τα
ΕΠΑΛ και τις ΕΠΑΣ, δεν κρύβεται η γρήγορη επαγγελματική αποκατάσταση που
τάζουν, αλλά η γρήγορη εκμετάλλευση.
Η διάρκεια σπουδών θα είναι «3+1» χρόνια, τα 3 χρόνια θα
είναι υποχρεωτικά, ενώ το επιπλέον έτος θα είναι προαιρετικό. Οι ειδικότητες, η
μαθητεία και η πρακτική άσκηση θα είναι ...αρμοδιότητα της «αγοράς». Οι
ειδικότητες θα προσδιορίζονται «με βάση τις παραγωγικές ανάγκες της χώρας σε
συνεργασία με τα παραγωγικά υπουργεία, τις ανάγκες του παραγωγικού
περιβάλλοντος και τις ανάγκες απασχόλησης σε τοπικό επίπεδο». Με αυτόν τον
τρόπο επιδιώκουν να δελεάσουν τους μαθητές για γρήγορη αποκατάσταση, αλλά η
πραγματικότητα είναι πως η «αγορά» αλλάζει διαρκώς απαιτήσεις, η ζήτηση για
ειδικότητες είναι πρόσκαιρη και ο μαθητής θα μετατραπεί στον αυριανό αναλώσιμο
εργαζόμενο, που ψάχνει διαρκώς την επανακατάρτιση, ώστε να ελπίζει πως θα βρει δουλειά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου