Το νέο «Σύμφωνο Σταθερότητας»

Ο νέος «δημοσιονομικός κανόνας», όπως βάφτισαν οι ηγέτες της ΕΕ το νέο καθεστώς δημοσιονομικής πειθαρχίας και οικονομικής διακυβέρνησης, προβλέπει τα παρακάτω, σύμφωνα με την κοινή δήλωση που εξέδωσαν οι «17» της Ευρωζώνης:

1. «Οι προϋπολογισμοί των γενικών κυβερνήσεων θα είναι ισοσκελισμένοι ή πλεονασματικοί, με το ετήσιο διαρθρωτικό έλλειμμα να μην υπερβαίνει το 0,5% του ΑΕΠ. Ο συγκεκριμένος κανόνας θα περιληφθεί στο εθνικό δίκαιο των κρατών - μελών σε συνταγματικό ή ισοδύναμο επίπεδο και θα περιλαμβάνει αυτόματο μηχανισμό κυρώσεων, ο οποίος θα ενεργοποιείται σε περίπτωση απόκλισης. Τις βασικές αρχές θα τις καθορίσει η Κομισιόν, ενώ το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θα εποπτεύει την υιοθέτησή τους στο Εθνικό Δίκαιο».Η επίτευξη ισοσκελισμένων προϋπολογισμών και μηδενικών δημοσιονομικών ελλειμμάτων σημαίνει δραστική μείωση των κοινωνικών παροχών, τσεκούρι σε μισθούς και συντάξεις, μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων, συρρίκνωση των κρατικών υποδομών και μαζική εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.

2. «Τα κράτη - μέλη που υπόκεινται στη διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος θα υποβάλλουν στην Επιτροπή και το Συμβούλιο προς έγκριση πρόγραμμα οικονομικής εταιρικής σχέσης, στο οποίο θα περιγράφονται λεπτομερώς οι απαραίτητες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις ώστε να εξασφαλιστεί η πραγματικά διατηρήσιμη διόρθωση των υπερβολικών ελλειμμάτων».Ουσιαστικά, πρόκειται για τη θέσπιση μόνιμων μνημονίων με αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα για όλα τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης.

3.«Οι κανόνες που διέπουν τη διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος (άρθρο 126 της Συνθήκης της Λισαβόνας) θα ενισχυθούν για τα κράτη - μέλη της ζώνης του ευρώ. Μόλις η Κομισιόν διαπιστώνει ότι ένα κράτος - μέλος έχει παραβιάσει το ανώτατο όριο του 3% του δημοσίου ελλείμματος, θα ακολουθούν αυτομάτως συνέπειες και κυρώσεις».Οι κυρώσεις θα προβλέπουν αφαίρεση του δικαιώματος ψήφου των κρατών - μελών στα όργανα της ΕΕ, αναστολή των κοινοτικών επιδοτήσεων κ.ά. και θα λειτουργήσουν σαν μορφή πίεσης για να υποτάσσονται οι λαοί στα βάρβαρα μέτρα.

4.. «Τα κράτη - μέλη με δημόσιο χρέος άνω του 60% του ΑΕΠ θα πρέπει να λαμβάνουν μέτρα για τη μείωση του χρέους (κανόνας του 1/20) το χρόνο».Στην περίπτωση της Ελλάδας αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να μειώνει κατά περίπου 15 δισ. το χρόνο το δημόσιο χρέος, με αιματηρές περικοπές σε κοινωνικές και άλλες δαπάνες.

5. «Την παρακολούθηση και την αξιολόγηση από την Κομισιόν των προσχεδίων προϋπολογισμού των κρατών - μελών της ζώνης του ευρώ καθώς και την ενίσχυση της οικονομικής και δημοσιονομικής εποπτείας. Οταν η Κομισιόν εντοπίζει ιδιαίτερα σοβαρές περιπτώσεις μη συμμόρφωσης με το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, θα ζητά αναθεώρηση του προσχεδίου προϋπολογισμού». Ουσιαστικά, η Κομισιόν θα αποκτήσει τη δυνατότητα απευθείας παρέμβασης στους κρατικούς προϋπολογισμούς, κάτι που θα αξιοποιηθεί από τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών προκειμένου να επιβάλλουν ακόμα πιο σκληρά μέτρα στους λαούς, με άλλοθι την Κομισιόν.

Οι συγκεκριμένες αποφάσεις θα περιλαμβάνονται σε «διακρατική συμφωνία», η οποία, αφού εγκριθεί από τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών ή τα εθνικά κοινοβούλια, θα έρθει για επικύρωση στην ΕΕ το Μάρτη του 2012.