Οι διάφοροι αναλυτές και οικονομολόγοι εμφανίζονται δήθεν έκπληκτοι για τον «εκτροχιασμό των δημοσιονομικών μεγεθών» σε όλες σχεδόν τις
χώρες της ΕΕ, παρά τα αλλεπάλληλα πακέτα μέτρων λιτότητας, για να καταλήξουν
στο εξίσου βαθυστόχαστο συμπέρασμα ότι η συνταγή της λιτότητας βαθαίνει την
ύφεση και δεν οδηγεί σε έξοδο από την κρίση. Καλλιεργείται έτσι η εντύπωση ότι
η λιτότητα είναι μια συνταγή κάποιων ξεροκέφαλων και ανίκανων κυβερνήσεων που
δεν μπορούν να διακρίνουν το πραγματικό συμφέρον των λαών τους και έχουν
εγκλωβιστεί σε κάποιες λανθασμένες συνταγές διαχείρισης της κρίσης.
Όμως συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Η επιλογή της αιώνιας λιτότητας
είναι αναπόσπαστο κομμάτι της συνολικής στρατηγικής της παγκόσμιας
πλουτοκρατίας που για να δώσει διέξοδο από την κρίση, πατά πάνω στα ...«πτώματα»
του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών δικαιωμάτων. Μέσα από την άγρια
περικοπή των κοινωνικών δαπανών και τη διάλυση των δημοσίων υπηρεσιών,
ταυτόχρονα με τη δραστική συμπίεση της τιμής της εργατικής δύναμης, επιδιώκουν
να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για την επανεκκίνηση της κερδοφορίας. Πρέπει
να κατασφάξουν το λαό μήπως και αναχαιτίσουν τον αδυσώπητο νόμο της πτωτικής
τάσης μείωσης του ποσοστού του κέρδους, που κατατρώει τα σωθικά του
καπιταλισμού. Για το λαό δεν υπάρχει άλλη σωτηρία. Αν δεν ανατραπεί η εξουσία
των μονοπωλίων, αν δεν αποδεσμευτεί η Ελλάδα από την ΕΕ, δε θα γλιτώσει από τα
δεσμά και τα μέτρα που καταστρέφουν τη ζωή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου