«Η στράτευση όλων, μέσω των εθελοντικών οργανώσεων, σε έναν θεσμό που δεύτερος δεν υπάρχει, θεσμός που ανυψώνει την ανθρώπινη οντότητα επιβεβαιώνοντας ότι το πραγματικό νόημα της ζωής ολοκληρώνεται, με το να ξέρεις πώς να δίνεις χωρίς αντάλλαγμα».
Αυτό το μήνυμα προσπαθούν να περάσουν οι επιχειρήσεις, οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ), η Τοπική Αυτοδιοίκηση και τα κόμματα της πλουτοκρατίας, μέσα από ένα σύστημα εθελοντών που προσπαθούν να οργανώσουν: Οτι το πραγματικό νόημα της ζωής είναι να δίνεις χωρίς αντάλλαγμα! Το πραγματικό νόημα της ζωής είναι να προσφέρεις, να δουλεύεις και να δημιουργείς και τα ανταλλάγματα, τους καρπούς της δουλειάς να τους «γεύονται» όλοι …...
Στον καπιταλισμό όμως η εθελοντική εργασία δεν είναι έκφραση ταξικής αλληλεγγύης, γιατί δεν την καρπώνεται ο λαός. Δεν είναι τίποτα άλλο παρά απλήρωτη δουλειά, που, σε τελευταία ανάλυση, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τα οφέλη της τα καρπώνονται τα μονοπώλια, ή το αστικό κράτος ως εκφραστής των συλλογικών καπιταλιστικών συμφερόντων. Οταν μιλάμε για εθελοντισμό, αφορά σε απλήρωτη εργασία συνήθως σε κοινωνικές υπηρεσίες που το κράτος θα έπρεπε να τις παρέχει αποκλειστικά και δωρεάν με δεδομένο ότι εισπράττει χρήματα από τους εργαζόμενους μέσω φορολογίας από το λαό. Ο εθελοντισμός συμβάλλει έτσι ώστε το αστικό κράτος να μειώνει συνεχώς από τον προϋπολογισμό τις δαπάνες για κοινωνικές υπηρεσίες και να αυξάνει το μερίδιο εκείνο που δίνει στους κεφαλαιοκράτες.
Στον καπιταλισμό όμως η εθελοντική εργασία δεν είναι έκφραση ταξικής αλληλεγγύης, γιατί δεν την καρπώνεται ο λαός. Δεν είναι τίποτα άλλο παρά απλήρωτη δουλειά, που, σε τελευταία ανάλυση, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τα οφέλη της τα καρπώνονται τα μονοπώλια, ή το αστικό κράτος ως εκφραστής των συλλογικών καπιταλιστικών συμφερόντων. Οταν μιλάμε για εθελοντισμό, αφορά σε απλήρωτη εργασία συνήθως σε κοινωνικές υπηρεσίες που το κράτος θα έπρεπε να τις παρέχει αποκλειστικά και δωρεάν με δεδομένο ότι εισπράττει χρήματα από τους εργαζόμενους μέσω φορολογίας από το λαό. Ο εθελοντισμός συμβάλλει έτσι ώστε το αστικό κράτος να μειώνει συνεχώς από τον προϋπολογισμό τις δαπάνες για κοινωνικές υπηρεσίες και να αυξάνει το μερίδιο εκείνο που δίνει στους κεφαλαιοκράτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου