Η καταστροφή της κτηνοτροφίας από τη εχθρική πολιτική της ΕΕ .

Ο τομέας της κτηνοτροφίας παραμένει ελλειμματικός και  δισ. ευρώ ξοδεύονται για εισαγωγές προϊόντων που μπορούμε να παράγουμε στη Ελλάδα.

Το μεγαλύτερο ποσοστό στις εισαγωγές αγροτικών προϊόντων το κατέχει το κρέας και τα παρασκευάσματα κρέατος (18,8%). Ακολουθούν τα γαλακτοκομικά προϊόντα & αυγά πουλιών (12,2%). Μαζί με τις εισαγωγές ζωοτροφών (5,9%) αποτελούν το 36,5% των εισαγωγών αγροτικών προϊόντων και σε αξία 2,3 δισ. ευρώ για το 2010 (Πηγή: ΚΕΠΕ οικονομικές εξελίξεις, τεύχος 15, Ιούνιος 2011).

Την ίδια στιγμή, η κτηνοτροφία φθίνει καταστρέφοντας τους μικρούς και μεγάλο μέρος των μεσαίων κτηνοτρόφων, ενώ ενισχύεται η συγκέντρωση μεγάλου μέρους της κτηνοτροφικής παραγωγής σε μεγάλες μονάδες επιχειρηματικής μορφής. Ηδη γαλακτοβιομηχανία, πτηνοτροφία, ζωοτροφές, σημαντικό ποσοστό χοιροτροφίας μονοπωλούνται. Οι απασχολούμενοι στη ζωική παραγωγή από 15 ετών και άνω στον Πρωτογενή Τομέα (Μέσος Ορος 2010) είναι 54.561 (9,83%) και στις μεικτές γεωργοκτηνοτροφικές 44.611 (8,04%). (ΠΗΓΗ: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΑΡΧΗ, ΕΡΕΥΝΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ)

Αν, λοιπόν, και ελλειμματικοί στα ζωοκομικά, συνεχείς και πολλαπλές είναι οι διαμαρτυρίες και κινητοποιήσεις των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων και οι κραυγές αγωνίας, για την κτηνοτροφία που καταρρέει. Ειδικά και πιο έντονα τα τελευταία χρόνια της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης.

Η αιτία γίνεται εύκολα αντιληπτή. Είναι η εχθρική πολιτική της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων, που έχουν οδηγήσει τους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους στα όρια της επιβίωσης. Αρκετοί (3.500 αγελαδοτρόφοι και 7.000 προβατοτρόφοι) κάτω από το βάρος των χρεών έφυγαν από το επάγγελμα, ή και καταστράφηκαν, τα τελευταία 5 χρόνια. Αφού την τελευταία 10ετία είναι ίδιες σχεδόν οι τιμές στο κρέας και στο αιγοπρόβειο γάλα ενώ υπάρχει μείωση στο αγελαδινό, ενώ πρόσθετα το κόστος της παραγωγής αλλά και των ζωοτροφών έχουν αυξηθεί κατακόρυφα και τα εισαγόμενα «βαφτίζονται» ελληνικά και πουλιούνται φτηνότερα.

Οι ζωοτροφές συμμετέχουν στη διαμόρφωση του κόστους παραγωγής κατά 60% - 70%. Η εμπορία τους μονοπωλείται από μια «χούφτα» εμπόρων, που μερικές φορές μάλιστα εμφανίζουν τεχνητή έλλειψη, για να αυξάνουν ακόμα πιο πολύ τις τιμές και να κερδοσκοπούν σε βάρος των κτηνοτρόφων

Πώς συμβαίνει όμως να είμαστε ελλειμματική ως χώρα στα ζωοκομικά προϊόντα, οι τιμές παραγωγού να είναι πολύ χαμηλές, ακόμα και κάτω από το κόστος παραγωγής, οι κτηνοτρόφοι να εκβιάζονται για να τις ρίξουν και άλλο και οι καταναλωτές εργαζόμενοι της πόλης, να δυσκολεύονται να τα αγοράσουν για να καλύψουν τις διατροφικές ανάγκες τους. Ηδη τα στοιχεία λένε ότι σημαντικό ποσοστό κατανάλωσης κρέατος αντικαταστάθηκε από όσπρια, λόγω φτώχειας και γι' αυτό το ποσοστό αυτάρκειας δεν είναι σταθερό από χρονιά σε χρονιά.

Η απάντηση είναι μία, τον ίδιο εκμεταλλευτή έχουν οι κτηνοτρόφοι και οι καταναλωτές: Τα μονοπώλια και τους επιχειρηματικούς ομίλους, που αγοράζουν πάμφθηνα, πιέζοντας και εκβιάζοντας με φτηνότερες εισαγωγές, ενώ πουλούν πανάκριβα. Αυτή είναι η αγριότητα των μέτρων και της πολιτικής της ΕΕ και κυβερνήσεων είτε συντηρητικών είτε σοσιαλδημοκρατικών. Αυτή είναι απλά , η καπιταλιστική βαρβαρότητα!