Του κ. Σταύρου Λυγερού
Οταν ψηφιζόταν το Μνημόνιο η τρόικα και η κυβέρνηση Παπανδρέου είχαν
υποσχεθεί ότι στο τέλος του 2011 - αρχές του 2012 η Ελλάδα θα επέστρεφε στις
αγορές και σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Αντ’ αυτού, η οικονομία βυθίζεται
στον φαύλο κύκλο της ύφεσης, με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζονται τα οικονομικά
και κοινωνικά ερείπια. Αυτό δεν οφείλεται σε φυσική καταστροφή. Είναι το
αναμενόμενο αποτέλεσμα της πολιτικής που ασκήθηκε την περασμένη διετία. Η τρόικα
ισχυρίζεται ότι για την
κατάσταση
δεν φταίει η συνταγή της, αλλά ο τρόπος που εφαρμόστηκε. Τελευταίο δείγμα
αυτοαθώωσης είναι η ομιλία Τόμσεν. Ας σημειώσουμε παρενθετικά ότι η ευκολία με
την οποία η κυβέρνηση Παπανδρέου αποδεχόταν τις εντολές τους άρεσε στους
δανειστές. Τους εξόργιζαν, όμως, η ολιγωρία και η ασυνέπειά της. Στην
πραγματικότητα οι δύο αυτές επιφανειακά αντιφατικές συμπεριφορές είναι οι δύο
όψεις του ίδιου νομίσματος.
Εκτός αυτού, την ύφεση δεν την προκάλεσαν αποκλειστικά και μόνο η ασυνέπεια, η
ολιγωρία και τα ολέθρια λάθη της κυβέρνησης Παπανδρέου. Δεδηλωμένος στόχος της
τρόικας δεν ήταν μόνο η δραστική μείωση του ελλείμματος. Ηταν και η εσωτερική
υποτίμηση, μέσω της οποίας υποτίθεται θα αποκαθιστούσε την ανταγωνιστικότητα
της ελληνικής οικονομίας. Εσωτερική υποτίμηση, όμως, γίνεται μόνο με την
πρόκληση ύφεσης. Με άλλα λόγια, η ύφεση ήταν σκοπός και όχι απροσδόκητη
παρενέργεια της εφαρμοζόμενης θεραπείας - σοκ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου